Thuis!

Hallo allemaal!

Nou.... Ik ben weer thuis! En met een beetje een dubbel gevoel.... Aan de ene kant heel blij dat ik weer thuis ben, aan de andere kant met stiekem heimwee naar Hongarije. Maar de laatste week was dan ook echt briljant...

Zo heb ik deze week een dagje varkensbedrijven bezocht. En wat voor een dag was dat! Om vijf uur 's ochtends paraat staan, opgehaald worden in mijn nieuwe droomauto, een BMW X6, en op naar de eerste farm. Daar werden we opgewacht door een bankmanager die voor "erbij" nog drieduizend vleesvarkens had. Op dat moment werden er 1500 biggen uit duitsland uitgeladen.
En deze man liep gewoon in zijn witte gesteven Armani overhemd te helpen met uitladen...
Gekkenhuis!
Vervolgens op naar een dorpje met een heleboel varkenshouders. Dit was het soort dorp waar iedereen 20 ha land en 700 vleesvarkens in een schuurtje heeft. Eerst even rondleiding langs een paar bedrijven, daarna naar de "bussiness room", oftewel de plaatselijke kroeg. Daar zat Marjolein dan, tussen alle mannen van het dorp, met allerlei grapjes in het Hongaars die ik dan wel niet verstond, maar wel begreep... Uiteindelijk kwam het erop neer dat ze de plaatselijke veterinair op het vliegtuig naar Nederland wilden zetten en dat ik dan mooi daar kon blijven.
Natuurlijk werd ik in deze kroeg getrakteerd op het plaatselijke brouwsel: Palinka.
Je ziet het voor je: om half vijf ontbeten, nu was het half één. Nog niets gegeten en dan twee palinka (40%). Uw verslaggeeftser was dan ook al snel in een opperbeste stemming. Vervolgens naar het slachthuis en tot slot even een rondje landbouwbeurs. Ook daar nog verschillende varianten palinka geprobeerd (natuurlijk!) en toen als een balletje naar huis geraakt...

Volgende dag mocht ik gelukkig even uitslapen, en daarna moest ik drie Libanezen rondleiden langs de bedrijven waar ik ook geweest was. Dat was wel aardig lijp, het waren belangrijke kopers. Ik was natuurlijk bloednerveus, aangezien dit A) de eerste keer was dat ik überhaupt een professionele rondleiding gaf, B) ik op een aantal van de bedrijven zelf ook maar een uurtje geweest was en ik niet kon communiceren met de medewerkers en C) dit belangrijke mannen waren die ik dus tevreden moest houden.
Gelukkig waren ze aardig spontaan, er was een dierenarts, een voedingsexpert en een oudere man die volgens mij eigenaar was van het bedrijf waar de andere twee werkten.

Even tussendoor over dat bedrijf: het is een melkveebedrijf met 1200 koeien in lactatie, twee dierenartsen en een heel team van voedingsexperst in dienst. Niet te geloven toch??

Maar goed, het ging eigenlijk heel erg goed, afgezien van een paar voedingsvragen waar ik echt geen antwoord op wist. Het rantsoen is in Hongarije en Libanon compleet anders dan in Nederland, ze hebben daar geen gras en gebruiken hooi/stro/luzerne/maiskuil als ruwvoer. Ook hebben ze geen krachtvoer in brokvorm, maar maismeel en suikerbietenpulp.Verder werken ze veel met beschermd vet.

's avonds uit eten, nou jongens, ik wist niet wat ik meemaakte. Heerlijk eten, wijn en de eigenaar die continu kwam kijken of alles goed was... Zo een luxe!
Ook hier was ik de enige vrouw, omringd door mannen en ik kan jullie zeggen, het geflirt is daar niet van de lucht. Als je erg verlegen bent moet je daar maar niet heen! pffft.

Maar ik heb me, zoals jullie van me gewend zijn, natuurlijk keurig gedragen. En de volgende trip is richting Libanon! Ohja en ik moet ook nog naar Frankrijk en Griekenland en terug naar Hongarije....

Kortom deze reis was er eentje om nooooooooooit te vergeten, ik heb het meer dan fantastisch gehad. En ik heb heel veel geleerd: autorijden, zakelijk fluimen, dat ik zelfstandig genoeg ben en dat ik een echte dierenarts ben.
En dat de wereld heel groot is en vol met mogelijkheden!

spreek jullie snel!
x Marjolein